การแข่งขัน 1-1 ที่ทำลายโมเดล

เงียบก่อนน้ำเสียงสุดท้าย

จบลงที่ 00:26:16—ไม่ด้วยเสียงร้องไห้ แต่ด้วยลมหายใจอันเงียบ เช่นเดียวกับ沃尔ตาเรนดาและอาวีที่เล่นไม่เพื่อชนะ แต่เพื่อหาสมดุล สกอร์สุดท้าย? 1-1 ในห้องแล็บของ Chicago StatLab เราเรียกมันว่า “การแข่งขันแห่งความสมดุล”—ไม่ใช่เพราะทั้งสองทีมเท่ากัน—but เพราะตัวแปรพื้นฐานได้รวมตัว

อัลกอริธึมเห็นมันกำลังมา

แบบจำลอง R สัญญาณเตือนก่อนเริ่มเกม เป้าหมายที่คาดไว้: xG of Wolteradonda = 0.97, Avi = 0.92 การขาดแคลน? น้อยกว่าครึ่งประตู พื้นฐานการป้องกัน? เข้มงวดกว่าบทบรรยายเกี่ยวกับตรีโกณมิตในยามเที่ยงคืน—ไม่มีละครหรือช่วงเวลาสุดท้าย เพียงแค่สองจังหวะที่พบสมดุล—เหมือนเอนโทรปีในระบบปิด

เพราะแฟนๆไม่มีการเชียร์—แต่ยังคงอยู่

พวกเขาไม่ร้องเพลงหรือโบกธง—butหายใจแรงอยู่ nonetheless ในอพาร์ตเมนต์ฝั่งเหนือ ผมเห็นพ่อแม่วางกาแฟ โดยสายตาจับจ้องหน้าจอขณะเด็กๆหลับอยู่ชั้นบน—สิ่งนี้ไม่ใช่มหากรรม—แต่มันคือสถิติสวมผิว

การชนะแท้จริงคือคะแนน—notใช่วาฬ

central control of Wolteradonda? เหมือนเส้นโค้งอินทริกเตอร์ แรงกดของ Avi? เหมือน prior จากเบย์ซียนที่ปรับหลังเกมโดยไร้อารมณ์ ชัยชนะแท้จริง? เมื่อโมเดลของเราไม่มองเกินไปจากความวุ่นวาย—มันทำนายแม่นยำถึงตรงตามสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อลอกออกอารมณ์ สิทธิพลเหลือคือหลักฐาน—notใช่อานุภาพ

จะเกิดอะไรต่อไป?

เกมหน้า? รอคอยการกลับสู่สมดุลอีกครั้ง data จะไม่วางใจถ้าคุณเชียร์—or cry. มันแค่วางใจถ้าสมมติฐานของคุณสะอาด