ข้อมูลชนะสัญชาติ: 12 รอบสุดท้าย

การปฏิวัติเงียบในเบรซิเลียโร่

ฉันไม่คาดคิด—จนกระทั่งวิเคราะห์ตัวเลข 70+ นัดในฤดูกาลนี้ไม่ได้เกิดจากดาวเด่นหรือความอลังการปลายทาง แต่เกิดจากโครงสร้าง: การครองบอลต่ำ การเปลี่ยนผ่านอย่างเป็นระเบียบ และความมีประสิทธิภาพในการป้องกันที่เหนือกว่าเสียงของโจมตี ในลีกที่อารมณ์เคยครองอำนาจ ข้อมูลกลับกลายเป็นผู้พินิจพิจาระ

เมตริกการป้องกันในฐานะภาษาใหม่

ดูข้อมูล: ทีมอย่างแซนโตสและครูมีโครงสร้างป้องกันหนาแน่นทางสถิติ เอ็กซ์จี/ช็อตของพวกเขาลดลงถึง 34% จากฤดูกาลก่อน—แต่พวกเขาก็ได้คะแนนมากกว่าทีมที่พึ่งพาโจมตีอลังการ สิ่งนี้ไม่ใช่อารมณ์; มันคือความน่าจะเป็นภายใต้แรงกดดัน

ในนัด #57 (แซนโตส vs ครู) การชนะ 4–2 มาไม่ใช่เพราะพรสวรรคของบุคคล—แต่มานักกลยุทธ์กดดันที่ถูกกำหนดเวลาภายใน .8 วินาทีหลังเสียการครองบอล

การจบของฟุตบอลอลังการ

เราเคยหลอมละลายการเตะฝืดและการยิงระยะไกล now? เราวัดเอ็กซ์จี/ช็อต, พื้นที่แนวป้องกัน และความเร็วในการเปลี่ยนผ่านระหว่างระยะ

สถิติตัวไหนสำคัญที่สุด? เมื่อครูชนะแซนโตส 4–2 เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม เอ็กซ์จี/ช็อตของพวกเขาคือ .68—ดัชนีกดดันอยู่ที่ 94% ในขณะที่คู่แข่งเฉลเฉือน .39 เอ็กซ์จี/ช็อตกับดัชนีกดดันเพียงแค่ 61%

เพราะข้อมูลไม่มอบโกหาน (แต่มหาชนชอบ)

แฟนยังเชียร์สำหรับศิลลา คนฝึกยังสอนเรื่องดาวเด่น—but data ก็ไม่วอก—which is why สานโตสยังนำตาราง—not เพราะพวกเขาน่าสนใจ—but เพราะพวกเขามีประสิทธิภาพ

ฉันเฝมองแอนะไลติกของเราตามรอยมนุษย์หยุดเชื่อ—and เริ่มเดาวางแผนทำนายผลลัพธ์ก่อนจะเกิดขึ้นจริงๆ

เฟสด้าเรียนใหม่อยู่พรุ๊งหน้า

dูแซนโตส vs กรูเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม—สองแทบที่เหมือนสถาปัตยกรรมป้องกันแต่มุมมองโจมตีย้อนกลับ อันไหนจะโจม; อันไหนจะรอwaiting. data ก็รู้แล้วว่าใครจะชนะ