ทำไมอัลกอริธึมถึงแพ้?

ตัวเลขไม่ร้อง—แต่มันชนะ

ฉันเฝ่าการแข่งขัน เกมเวสU20 พบ เซนต์ครูส อัลเซs U20 เมื่อเวลา 22:50 น. GMT โดยดื่มชาเอิร์ลเกรย ในขณะที่สคริปต์ไพธอนวิเคราะห์ทุกการ passes—not เพราะเชื่อโค้ชหรือแฟน—but เพราะเชื่อมั่นในความน่าจะเป็น เสียงนกรอบเต็มที่ 00:54:07. สกอร์: 0-2. เกมเวสมีครองบอล68% การยิง14ครั้ง xG3—but เซนต์ครูสทำประตูสองลูกจากเกมปะทะแบบเบย์เซียน

สิ่งที่โมเดลดูเห็น (และทำไมมันล้มเหลว)

การโจมตีของเกมเวสมีความงาม: การสร้างอย่างค่อยเป็น, การเปลี่ยนแปลงอย่างอดทน, การจ่ายบอลแม่นยำ—สถิติร้องว่า “เหนือกว่า”—แต่อัตราแปลง xG เป็นประตู? เพียง13%… ในขณะที่เซนต์ครูสมีเพียงสามการยิงได้สองประตู—ประสิทธิภาพ67% ที่ทำให้นักวิเคราะห์ที่ชาญญานที่สุดพึมน้ำเสียง

ข้อผิดพลาดของมนุษย์ (และทำไมเราจึงรักมัน)

เราเรียกว่า ‘โดยตรง’ —พวกเขาเรียกว่า ‘วินัยเชิงกลยุทธศาสตร์’ —จริงๆ? มันคือการปรับให้เข้ากับอารมณ์—ละเลยความแปรผันในการป้องกัน โค้ชเกมเวสวางใจโมเดลมากเกินไป; เซนต์ครูสวางใจผู้รักษา—andเขาชนะ

เกมหน้าถัดไป (สปอยเลอร์: จะเสียดใจ)

อาทิตหน้า: เราจะเจอ UCL Academy U23—ทีมที่เคยเอาชนะเราเมื่อฤดูกาลก่อนด้วยบทกวีจากข้อมูล หากคุณเชื่อมากกว่าอัลกอริธึม…คุณคงมาสายเกินไปแล้ว