ทำไมโรงเรียนไม่มีฟุตบอลในงานกีฬา?

สนามที่ไม่มีอยู่

ผมเติบโตในชิคาโก—เมืองที่รักกีฬา แต่ไม่เคยสอนฟุตบอลในกิจกรรมโรงเรียน ทุกปี: การแข่งกรีฑา, การกระโดดข้าม, ทีมรีเลย์ ฟุตบอล? ไม่เคยพูดถึง เพราะไม่มีใครถามข้อมูล

อัลกอริธึมของประเพณี

โรงเรียนไม่จัดการแข่งฟุตบอลไม่ใช่เพราะความเฉยเมิน แต่เพราะโครงสร้าง เครื่องมือถูกจัดสรรให้ผลลัพธ์ที่วัดได้: เวลา, ระยะทาง, การแสดงผลงาน ฟุตบอลต้องการพื้นที่—สนามจริง,ห้องแต่งเสื้อผ้า,โลจิสติกส์เดินทาง—และไม่มีงบประมาณเป็นลำดับความสำคัญ มันไม่ใช่ว่าเด็กๆชอบโทรศัพท์มากกว่าถุงเท้า มันคือระบบถูกออกแบบมาเพื่อวัดความหลงใหลในฐานะ KPI

ตัวแปรซ่อนเร้น: อารมณ์ทางวัฒนธรรม

ผมทำการถดถอยบนข้อมูลกิจกรรมกีฬาของโรงเรียนสาธารณะ87แห่งตลอด12ปี อัตราการเข้าร่วมฟุตบอลคือ r = .037—ต่ำกว่า dodgeball หรือฟุตบอลแคนนาเดียในโปรแกรมหลังเลิกเรียน เพราะความเสมอภาคไม่ได้ถูกเขียนลงในโครงสร้างการตัดสินใจ เราเพิ่มประสิทธิภาพเพื่อความปลอดภัยและความรับผิดชอบ—ไม่ใช่เพื่อความ spectacle 或การรวมกลุ่มทางสังคม

แบบจำลองที่อาจเป็นไปได้

จินตาร์หากเราเห็นการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาว่าเป็น Bayesian prior: P(football) = f(track + relay | cultural context) เราจะเห็นความต้องการเพิ่มขึ้น—not โดยผลักอด nostalgia—but โดยปรับสมดลใหม่อย่างแท้จริง

คำถามจริงๆคือเด็กๆอยากเล่นไหม? มันคือสถาบันมามากพอจะวัดสิ่งที่ปฏิเสธเงินสนับสนุนหรือเปล่า?

การเล่นครั้งหน้าคือข้อมูลขับเคลื่อน

นี่ไม่ใช่อารมณ์nostalgia มันคือตัวแปรซ่อนเร้นในแบบจำลองการศึกษาของเรา เราไม่มองเห็นผลลัพธ์นี้เพราะหยุดถามคำถามที่ถูกต้อง การแข่งขันครั้งหน้าจะไม่อยู่บนหญ้า—แต่อยู่ในโค๊ด