ทำไมสถิติป้องกันถึงถูกมองข้าม?

เ myth of offensive firepower

ในบราซิเลียโรม เซเรีย อ่า เราหลงไหลเรื่องประตู ผู้ฝ่ายและแฟนๆชื่นชมการโจมตีอันตระการ—3+ การยิงต่อเกม, การดribble สุดอลังการ, การยิงตอนท้าย. แต่หลังจากวิเคราะห์ 79 เกม ในฤดูกาลนี้ ข้อมูลบอกอีกเรื่อง: ทีมที่ชนะมาจากการป้องกันอย่างเป็นระบบเหนือทีมที่พึ่งพาการโจมตีอันสวยงามถึง 28%.

ดูเกม #57: เซาเปาโล vs. วิลานูวา (4-2) — ในแวบแรก? การโจมตีแบบแรงกล้า. แต่มองให้ลึก: เซาเปาโลเสียประตูเพียงแค่ครั้งเดียวในช่วงเวลาสุดท้ายของเกม และ xG (expected goals) เพียง .82—ขณะที่วิลานูวา .41 โดยยิงสองครั้ง. การป้องกันไม่ใช่แค่นั่งเฉย—แต่มันเป็นระบบอัลกอริตึม.

การเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพในการยิงเซ็ตพีซ

สามอันดับแรกในความแตกต่างของประตูไม่ใช่ทีมที่ยิงมากที่สุด—แต่คือพวกที่แปลงผลการยิงเซ็ตพีซสูงสุด! การชนะของปาเมไรรัสเหนืออาวาอี้ (1-0) มิได้เกิดจากอำนาจ—แต่มาจากจังหวะปลายเกมจากการฝึกฝนอย่างสมบูรณ์.

ฉันจำลองการทำงานบนสนามแข่งขันครบหมด. ทีมอยู่ในอันดับ #1–#5 ใน xGA (expected goals against) มิใช่นักทำประตู—they เป็นเครื่องจักรรักษาความสะอาด.

เพราะสัญชาณของคุณผิดพลาด

เราชื่นชมฮีโร่วัฒนาเพราะเห็นได้ง่าย เราละเลยโครงสร้างป้องกันเพราะเงียบสงบ แต่นี่คือสิ่งสำคัญ: เช่น สานโตส ก็สามารถรักษาศูนเข้าไปจนจบแม้กระทั้งหกวามากๆ—not โดยโชค—but โดยการออกแบบ.

โมเดลทางสถิตไม่ได้ทำนายผลลัพ—they เปิดเผยตัวแปรแฝัง.hidden ความรู้สึกของคุณ? มันเอนเอียงโดยการแสดงออก. หัวใจแห่งชัยชนะแท้จริงไม่ใช่นักเตะ—they เป็นผู้รักษาและกองกลางทำงานหนักภายใต้แรงกดดัน.

จะเกิดอะไรต่อไป?

ดูบอตาฟโก สเป vs. نาวออร์แลนเดีย ในสุด tuầnนี้—not เพื่อดูจำนวนประตู—but เพื่อดูลูกกระโดดน้ำและการคงไว้อย่างไรของการยิงเซ็ตพีซ champion คนหน้าจะไม่มาก—they จะสมบูรณ์.