ทำไมพาสของโครัส พิร์โล และเบ็คแฮมถึงต่างกัน

ความเงียบระหว่างพาส

ฉันไม่ดูฟุตบอลด้วยตา—แต่ดูด้วยแบบจำลอง เมื่อโครัสส่งบอลจากกลางสนาม เขาไม่เตะแรง—he เพียงปรับมุมและจังหวะเหมือนนักคณิตศาสตร์หาสมดุล ลูกบอลไม่บิน—มันเลื่อน

เรขาคณิตเหนือพลัง

da พิร์โลไม่ได้ใช้แรง—he สัมผัสลูกอย่างอ่อนโยน เส้นทางของเขามีการปรับแรงต้านอากาศ การเสื่อมของการหมุน และแรงโน้มถ่วง—ไม่ใช่ความเร็ว ผมวิเคราะห์พาสหลายพันครั้ง: การเตะด้วยเท้าซ้ายแบบเฉียงไม่ใช่ทักษะ—แต่เป็นสมการเชิงอนุพจน์ในอวกาศ

เส้นทางเบ็คแฮมในฐานะอัลกอริธึม

การข้าของเบ็คแฮม? เป็นบทกวีของคงที่อากาศพลศาสตร์ เท้าขวาของเขาไม่มุ่งไปที่แรง—he มุ่งไปที่ฟังก์ชันความหนาแน่นโอกาสที่ถูกเขียนไว้ในกราเดียนลม อาร์กแต่ละเส้นเป็นอัลกอริธึมการทำนายที่ฝึกฝนจากข้อมูลกว่าสิบล้านจุด—แม่นยำถึงเซนติเมตร

ปัญญาเงียบแห่งการควบคุม

พวกเขาไม่ใช่วีรบุรุษเพราะเสน่ห์หรือความนิยม—they เป็นสถาปนิกแห่งวิสัย—คนที่พูดผ่านแผนภูมิ ไม่ใชคำพูด ปัญญาของเขาไม่มีเสียง; มันค่อยๆ เปิดเผยตามพิกัดกาลอวกาศ